ինքնուրախություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnuɾɑχutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ին•քնու•րա•խու•թյուն  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն ուրախացնելը ուրախություն գտնելը ◆ Դա ամենապարզ հատկանիշն է հուսահատ ինքնուրախության:

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]