Jump to content

ինքնուրախություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [iŋkʰnuɾɑχutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ին•քնու•րա•խու•թյուն  

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ինքն իրեն ուրախացնելը ուրախություն գտնելը ◆ Դա ամենապարզ հատկանիշն է հուսահատ ինքնուրախության:

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]