ինքնօտարում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [iŋkʰnɔtɑˈɾum]
վանկեր՝ ինք•նօ•տա•րում
Գոյական
- (նորբ․) ինքն իրենից օտարվելը
- սեփական անձից խորթանալը ◆ Խարխափում ես, Քանզի տեսնում ու չես տեսնում Թափառիկ պահերը գոյացումի... Պահը Կաղապար:ընդգծելինքնաօտարացման Երբ հուզումների որդը կրծում է հոգիդ։ Դ․Պետրոսյան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։