իշիլ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ի•շիլ 

իշիլ 1

Խարբերդ, Մուշ, Արաբկիր, Տարենտե, Քեսաբ, Սվեդիա, Սասուն՝

1. նայել
2. հոգ տանել, խնամել
3. սպասել

իշիլ 2

Թբիլիսի, Պոլիս, Խոտուրջուր, Խարբերդ, Քեսաբ, Համշեն, Սվեդիա, Հաճն, Տարենտե, Վան, Կիլիկիա, Մարաշ՝

1. հիշել
2. Թբիլիսի, Պոլիս՝ հիշեցնել ◆ Պառավը բարգանում է էլի, թե՝ «մի իշի կոսե, իմ վուրթու անունը»։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
3. Պոլիս՝ դեմքով նման լինել մեկին
4. Վան, Պապեն՝ հիշատակել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։