իշուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ Ի•շուկ 

  1. Ակն՝ տե՛ս իշոտնուկ
  2. Մուշ, Բալու՝ փոքր սանդուղք, որ թրքնոցի քարի դերն է կատարում ◆ Թրքնոցի քարի տեղ գործածվում է նաև փոքր սանդուղք, որ կոչվում է իշուկ։ Բնս
  3. Սեբաստիա՝ եռոտանի սանդուղք
  4. տե՛ս էշ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։