իսկալա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ իս•կա•լա 

  1. Պոլիս՝ նավահանգիստ ◆ Լաճ կնեց անտուկ, տարավ իսկալեն (նավահանգիստ) որ տներ գյամին։ Ահ ◆ Մենծ նավը իսկելեին առաջ տեղ չըլլալուն չը կայնեցավ։ Գուրգեն Մահարի
  2. Պոլիս՝ ժամանակավոր փայտաշեն կառոյց՝ շենքի պատերը բարձրացնելու համար, փայտամած ◆ Պինայի իսկալեները քակելու են։ Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։