իստիր
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ իս•տիր
- Կարին՝ հարազատ ◆ Ես ... իմ իստիր օրթուս պես էմեկ ունիցիր իմ վըրան։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Իստիր մարը լսիլ է, - Վախ, վախ, տղա, - ասիլ է։ Փրքշ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։