Jump to content

իրատե

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ ի•րա•տե 

  1. Վան՝ հրաման, կարգադրություն։ ◆ Անտես-աննմանը օրե օր կու հալի, հիվանդ կիյնա, մարդու երես չը տեսնար:Վերջապես թագավոր իրատե կընե, որ բժիշկն երթա, նայի։ (Գարեգին Սրվանձտյան)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։