իրիցել
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [iɾiˈt͡sʰɛl]
վանկեր՝ ի•րի•ցել
- Մուշ, Վան՝ այրել ◆ Կրակ ընկավ իրիցեց զինքն ու զուր բուն Աշոտ Հովհաննիսյան
- այրվել
- (փխբ․) ծարավից, շոգից տոչորվել ◆ Յաման, իմ սիրտ իրիցավ, իմ փոր փռթավ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Խամբոն մրկավ, իրիցավ, մարթ մի կաթիլ ջուր չհասցըրուց ԳՄհ
- (փխբ․) տառապել ◆ Աղջի', իրիցա քու դարեն Ժող. երգ.
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։