լաիլակ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lɑiˈlɑk]
վանկեր՝ լա•ի•լակ
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Մարզվան, Կարին, Խոտուրջուր, Մուշ՝ համր ◆ Այդ գիշեր աղջիկը դարձավ լալ և անդամալույծ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Անխիղճ-անաստված, դու մինչև մկա լա՞լ էիր, որ ինձի խետ չէիր խոսա։ Հժհք
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։