Jump to content

լալուշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լա•լուշ 

Ղարաբաղ՝

  1. շների ու գայլերի խմբովին ոռնալը, ոռնոցը
  2. կանանց կամ երեխաների ամուկ-աղաղակը

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. լալուշ անել՝ քցել
    1. ոռնալ ◆ Շները լալուշ են անում, գայլի հոտ են առել։
    2. առանց դիմացինին լսելու վայրիվերո խոսել՝ աղմկել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։