լալուշ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լա•լուշ 

Ղարաբաղ՝

  1. շների ու գայլերի խմբովին ոռնալը, ոռնոցը
  2. կանանց կամ երեխաների ամուկ-աղաղակը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. լալուշ անել՝ քցել
    1. ոռնալ ◆ Շները լալուշ են անում, գայլի հոտ են առել։
    2. առանց դիմացինին լսելու վայրիվերո խոսել՝ աղմկել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։