լակոտ-լակոտ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ լա•կոտ-լա•կոտ
- Արարատյան, Երզնկա, Ղարաբաղ՝ լակոտներ, փոքր երեխքներ ◆ Լակոտ-լակոտ նրան զե~ռք են առնում փոխոցով անցնելիս։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- տհաս` չհասունացած երիտասարդություն ◆ Ա~յդ հարցը լակոտ-լըկուտի քննելու գործ չի։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։