լանգար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

լանգար 1[խմբագրել]

վանկեր՝ լան•գար 

  1. Արարատյան՝ երկար ձող, որ լարախաղացը պահում է ձեռքին հավասարակշռությունը պահելու համար ◆ Հայ անգառը, անգառը, ծափ տու թող գա լանգառը: Ահ ◆ Նրա լանգարը գետինը հասավ։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

լանգար 2[խմբագրել]

վանկեր՝ լան•գար 

  1. Սասուն՝ պղնձե մեծ ու ոչ խոր աման՝ ճաշ ուտելու համար ◆ Ինծի հետ էկող մարդը մե մենծ լանգյառիմ փլավ լըցեց բերեց ինծի օր ուտեմ Ահ
  2. Կարին, Վան, Մոկս՝ պղնձե սինի՝ սկուտեղ ◆ Գնաց մեյ լակառ ոսկի լըցրեց։ Սասնա ծռեր
  3. Շիրակ՝ կոնք, լագան
  4. Մուշ՝ կլոր դեմքով՝ երեսով

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Լանգառը կախած նստել, Անգործ նսել
  2. Լանկառը վեր թողել, Ղարաբաղ՝ դանդաղաշարժ լինել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։