լաո
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ լա•ո
- Մուշ, Վան՝ գործածվում է իբրև կոչական բառ (հատկապես տղամարդու հետ) ◆ Լաո, թե գուզիս հաստատ հիմնաս՝ դրախտ լե, դժոխք լե վըր մեր էրկրին ին, մինակ թե հարուստ մեջ դրախտին է, աղքատն ի դժոխք։ Բնս ◆ Մերիկն է կախվե իր տղի փեշին, −Լաո, մի մտնի էն ձորի մոշեն։ Գուրգեն Մահարի ◆ − Աղջի՛, լաո, էդ ի՞նչ հութ ա,− ըսեց մամ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։