լեգիտիմություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛɡitimutʰˈjun]
վանկեր՝ լե•գի•տի•մութ•յուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) որևէ երևույթի օրինական լինելը ◆ «Լեգիտիմության գաղափարը և Հայաստանի քաղաքական իրավիճակը»։ Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։