լեզվաշինարարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛzvɑʃinɑɾɑɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ լեզուաշինարարութիւն
վանկեր՝ լեզ•վա•շի•նա•րա•րութ•յուն
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- (լեզվբ․) լեզվի քերականական կառուցվածքի հղկումը, մշակումը, կատարելագործումը և բառային կազմի հարստացումն ու բազմակողմանիացումը, լեզվի նորմավորումը՝ գրականության մեջ այն օգտագործելու միջոցով (գիտ․) ◆ Լեզվաշինարարության խնդիրներում մենք դժվարությանների ենք հանդիպում առարկաներ անվանելու ուղությամբ։ (Ակսել Բակունց)
- այդ նպատակին ծառայող գործողություն
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- լեզվաշինություն
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։