լեփլեցունություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lɛpʰlɛt͡sʰunutʰˈjun]
վանկեր՝ լեփ•լե•ցու•նու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) լեփլեցուն լինելը՝ առատություն ◆ Իսկ հետո՝ փքված կյանքի լեփլեցունությունից, հանկարծ ձեռքերը թափահարեց։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։