լեքշ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lɛkʰʃ]
վանկեր՝ լեքշ
- Արարատյան՝ հորթի տիկ՝ չկպրած, որ գործ են ածում քաղցու կրելու համար ◆ Ձին հուշտ էլավ (խրտնեց), տռճիկ արուց ու լեքշերը տվուց գետնովը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Քաղցու կրողները ... լեքշերը ... մեջ լցրած պճպճան, եռացող քաղցուն՝ բարձած ձիանց շալակին տուն էին բերում կարասների մեջ ամանելու։ (Պերճ Պռոշյան)
- ծմռված հին կոշիկ, լքըշ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։