լըբըստուգ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լը•բըս•տուգ 

  1. Համշեն՝ լպրծուն ◆ Լըբըստու քար։ (Ձեռագիր)
  2. (փխբ․) ստախոս ◆ Ինա լըբըստուգին ալ հավդաց։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։