լըլալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լը•լալ 

  1. Կարին, Համշեն, Տարենտե՝ լցնել ◆ Ան սհաթին տաք ջուր բերեն կը լըլե կը տաշտը, լողացնե կը։ Ահ ◆ Փարան դախլը չեմ ցըկե, ջեպըս կըլըլեմ, թող ան էրկուսը ցըկն։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։