լժգվել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լժգ•վել 

  1. Սասուն, Մոկս, Խարբերդ, Բալու, Մուշ, Կարին, Շիրակ, Արարատյան՝ որևէ բա մի առարկայի քսելով խիստ ողորկ դառնալ, կոկվել ◆ Էս քարի վրովը էնքան գնացել էկել են, լժվել ա Սահակ Ամատունի ◆ Վեգը քսա քարին, թող լժվի Սահակ Ամատունի ◆ Դրամի երեսին գիրերը կմաքրվեն, ասոր կըսեն լժեր է (Նիկողայոս Մամիկոնյան)
  2. Արարատյան, Կարին, Շիրակ, Սասուն՝ (փխբ․) շփանալ, երես առնել ◆ Ձեր էրեխեքը լժվել են Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։