Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լի•դեր

Ստուգաբանություն

< лидер < անգլ․ leader ղեկավարող

կուսակցության, միության, շարժման և այլնի պարագլուխ, առաջնորդ, այն անձը, որը համապատասխան իրադրությունում առաջ է մղվում խմբի անդամների կողմից կամ նշանակվում է վերևից՝ համատեղ գործունեությունը կազմակերպելու և խմբային նպատակներին հասնելու համար ◆ Թիֆլիսի կազմակերպության լիդերները գիտեն օգտվել պետք եղած դեպքում։ (Շիրվանզադե)
մրցության առաջավոր, մրցությունը գլխավորող, առաջավոր տեղում ընթացող, առաջատար (սպորտ.)

Բաղադրյալ բառեր
լիդերային լիդերություն

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։