լիսահոգի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լի•սա•հո•գի 

  1. Արարատյան, Կարին, Մուշ՝ արժանահիշատակ, հանգուցյալ, հոգին լույս դարձած ◆ Ողորմածիկ հորդ ձեր պես աշխատավոր էր ... քանի լիսահոգին սաղ էր, ամեն բարություններս էլ կար. ինքը մեռավ՝ էլած չելածն էլ հետը տարավ։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Իմ ողորմածին, լուսահոգի հերը տասը վարդապետի խելք ուներ։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։