լլել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

լլել 1[խմբագրել]

վանկեր՝ լ(ը)•լել 

  1. Սեբաստիա, Եվդոկիա, Կարին, Էվերիկ, Պապեն՝ լցնել (որևէ բան ամանի մեջ) ◆ Սասնու կես շնիկ (չափ) կորեկ կլլեն հինք ու ծեծեն սանդի տեղ։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Մե ջայիլ ախչիկըմ ... չայ կը լլեր: (Ձեռագիր)
  2. Կարին՝ լիքը դարձնել
  3. Սեբաստիա՝ մանածը՝ կտավի թեզանը (մրջնաթել) մասուրային փաթաթել
  4. Կաղապար:բևբռ տարին լրացնել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

լլել 2[խմբագրել]

վանկեր՝ լ(ը)•լել 

  1. Արարատյան, Պապեն՝ լիլով լցնել, լիլով ծածկել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։