Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լ(ը)կ•լ(ը)•կալ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հեկեկալ, լքլքալ (ժղ․) ◆ Սիրտը լկլկալով, ձեռները դողալով մեկնեց Վարդիթերը ջրի փարչը։ (Պերճ Պռոշյան)
ցրտից ատամներն իրար խփվել, զարկվել
(տկի մեջ եղած ջուրը) լխլխկալ
գիրությունից միսը դողդողալ, լխլխկալ
առատությունից վխտալ, շատ առատ լանել

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։