Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լճագիտութիւն

վանկեր՝ լ(ը)•ճա•գի•տութ•յուն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ջրաբանության մի բաժինը, որը ուսումնասիրում է ներքին ջրերը (լճերը, լճակները և նման ջրավազաններ) (լիմնոլոգիա)
(երկրբ․) գիտություն ցամաքային դանդաղեցված ջրափոխանակություն ունեցող ջրավազանների (լիճ, ջրամբար) մասին, ուսումնասիրում է դրանցում ընթացող փոխակապակցված ֆիզիկաքիմիական և կենսաբանական գործընթացների համալիրը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։