լուսաբաղձություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [lusɑbɑʁd͡zutʰˈjun]
վանկեր՝ լու•սա•բաղ•ձութ•յուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) (բնստ․) (փխբ․) լույսին, լուսավորին կարոտ՝ բաղձանք՝ տենչ ◆ Լուսաբաղձությունը Մեծարենցի ստեղծագործության հիմնական լարն է։ Մոլորակ (թերթ) ◆ Ճակատագրական հիվանդությունը վհատության ու հոռետեսության չի մղում բանաստեղծին այլ՝ կենսաբաղձության, լուսաբաղձության: Մոլորակ (թերթ)
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։