Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•գին

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

եկեղեցուն տրվող նվեր, իբրև լույսի (մոմի, ձեթի և այլն) գին (հնց․) ◆ Մութավելին էլ իրա լուսագինն առավ ու նստեցին։ (Պերճ Պռոշյան)
չափազանց լուսավոր, լուսեղեն ◆ Բացած փոսերը պայտերուդ լուսագին հետքերուդ վրա շուշանի պես թող ծաղկեն։ (Դանիել Վարուժան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•գին

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։