Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լու•սա•թ(ը)ր•թիռ

Ստուգաբանություն

լույսով թրթռացող, ծածանվող ◆ Մի արծաթափայլ լուսաթրթիռ կաղամախու տակ… մեջքի տարածված էր ծերունի լուսարարը։ Խաչիկ Դաշտենց
լուսափայլ, ալիքներ, ծալքեր, թերթեր ունեցող ◆ Լուսաթրթիռ ծաղիկ
լույսից թրթռացող, դողացող անձկությամբ լույսի սպասող, ձգտող ◆ Լուսաթրթիռ հոգիներ
լույսի պես թրթռացող, վետվետող, ցոլացող ◆ Լուսաթրթիռ ժպիտ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։