լուսառաք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ լու•սա•ռաք 

Ածական

  1. (նորբ․) (փխբ․) լույս առաքող ◆ Եվ նրա՝ արևմտահայերենի և արևելահայերենի միաձուլումով և գրաբարի նրբընտիր տարրերով գեղահյուսվածք խոսքը, լուսառաք, սերառաք և խաղաղառաք խոսքքը դեռ երկար է հնչելու հայոց լեռնաշխարհում։ (Մամուլ)

Աղբյուրներ[խմբագրել]