լուսեղություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ լու•սե•ղու•թյուն 

Գոյական

  1. (նորբ․) լուսեղ՝ պայծառ լինելը ◆ Քո ձեռքերի նուրբ երակներն են շաղ տալիս լուսեղություն՝ թղոի վրա, տափաշշի, գավի վրա ու գրության։ Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ[խմբագրել]