Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ լռաւէտ

վանկեր՝ լը•ռա•վետ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

անձայն, անխոս, անխոսք, անշշուկ, անշշունջ, անաղմուկ, անբառ, անաբարբառ, լռելյայն, անճառ, լռակյաց, լռիկ, լռին, լռամած, անմարդաձայն, լռավետ, գլխիկոր, լռին, սուսուփուս, լուռումունջ, լուռ-մունջ, սուսիկ-փուսիկ, լուռ ու մուռ, լեզուն ատամների տակ, կրկուփ, կուկուփ, մռունջ, հաշ
անմռունջ, անտրտունջ (առանց տրտունջի)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։