Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ լը•սա•փո•ղակ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

փողի՝ խողովակի ձևով բժշկական գործիք՝ թոքերը և սիրտը լսելու համար (ստետոսկոպ) ◆ Նա վերցրեց հեռախոսի լսափողի ու զանգ տվեց։ Սերո Խանզադյան ◆ Աղախինը շատ հանգիստ տոնով ասում է լսափողի միջից։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Անցյալին պարզված դու մեր լսափող: Պարույր Սևակ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։