լսուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lsuk]
վանկեր՝ լ(ը)•սուկ
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
- Խարբերդ՝ լսած
- սուր լսողություն ունեցող
- հնազանդ, խոնարհ, ենթարկվող,
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- Մեծի ըսուգ, պզտուկի լսուկ, Մուշ՝ մեծի ասած, փոքրի լսած, փոքրը կրկնում է նրան
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։