լցկուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [lt͡sʰkun]
վանկեր՝ լ(ը)ց•կուն
- Վան՝ լցված, լիքը
- գեր ◆ Լցկուն մարդ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։