լփըռ-լփըռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ լ(ը)•փըռ-լ(ը)•փըռ 

  1. Պոլիս, Արաբկիր՝ անշնորհք ուտելիս լփըռ-լփըռ ձայն հանելով
  2. անհագորեն, անկարգ կերպով ◆ Լփըռ-լփըռ ուտում է։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. Լփըռ լփըռ խորաթել Սեբաստիա՝ ափեղ-ցփեղ խոսել

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։