խաբլանճնճուղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խաբ•լան•ճ(ը)ն•ճուղ
- Մուշ՝ Փոքրիկ թռչունի մի տեսակ ◆ Խաբլանճնճուղն թափ տվեց իր թևերուն, ասաց. «Մի դպիք իմ ձագերուն, ես քամու փչողն եմ, պարոն Կիվիլուն (Սրվ.):
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։