խաբշոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑbˈʃɔt]
վանկեր՝ խաբ•շոտ
Բառակազմություն[խմբագրել]
Ածական
- (նորբ․) խաբուսիկ, խաբող ◆ Աչքերը ելնում են խաբշոտ թմբերից, Սյունը հողի մեջ ելակ է դառնում։ Վահագն Հրաչյան
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։