խաբուտախցի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•բու•տախ•ցի 

  1. Պոլիս, Նոր Նախիջևան՝ շատ ծալքերով պարեգոտ հագնող (կնոջ մասին)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։