խազազ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•զազ 

  1. Ղազախ՝ պրասի համ ունեցող վայրի կանաչեղոն
  2. վայրի սոխ (սրա թուրմը օգտագործվում է որպես խորխաբեր)։ ◆ Քյնում ենք փրփերթ, խազազ, խնջլոզ քաղինք։ Հժհք ◆ Քինանք խազազ քաղենք, պիրենք ժինգալավ հաց թխենք։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։