Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•զար

Ստուգաբանություն

տե՛ս ձիածոթրին
թուրքական ցեղի անվանում ◆ Ելնում է ահա հզոր Օլեգը խենթ խազարներից վրեժ առնելու։ Հովհաննես Թումանյան

(երաժշտ.) Խազերով կատարված՝ գրված ◆ Խազային նոտարերգության հայկական ուսումնասիրության պատմությունը արդեն երկու և կես դարի պատմություն ունի։ (Մամուլ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։