խազեին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•զե•ին 

  1. Ղարաբաղ, Կարին՝ տեր, տնօրեն ◆ Խազեին դարձուց իրան ոչխարներու չոբան։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։