Jump to content

խազեին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•զե•ին 

  1. Ղարաբաղ, Կարին՝ տեր, տնօրեն ◆ Խազեին դարձուց իրան ոչխարներու չոբան։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։