խաթարուն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

վանկեր՝ խա•թա•րուն 

Բառակազմություն[խմբագրել]

Ածական

  1. (նորբ․) խաթարվող, խախտված ◆ ...Մեկ այլ խաթարուն թելադրանքով հանիրավի վարկաբեկում է երեք հարյուր տարվա հայագիտությունը։ «Հայաստանի Հանրապետություն»

Աղբյուրներ[խմբագրել]