խաթարուն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑtʰɑˈɾun]
վանկեր՝ խա•թա•րուն
Բառակազմություն
[խմբագրել]Ածական
- (նորբ․) խաթարվող, խախտված ◆ ...Մեկ այլ խաթարուն թելադրանքով հանիրավի վարկաբեկում է երեք հարյուր տարվա հայագիտությունը։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։