խաթրագերի
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խաթ•րա•գե•րի
- Թբիլիսի՝ ուրիշի խնդիրքը չմերժող, խոսքը չկատարող, խաթրը շատ պահող◆ Սոսը, որ ըստեղ ծախս էր անում, իրան խեր էր, համա խաթրագրի էր։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ինքը ի ծնե խաթրաշահ բնավորության տեր լինելով, չէր կարող մերժել, ընկերների խնդիրը։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Ուրիշ տղա է,չափեմեն դուս խաթրապահ է։ (Գարեգին Սևունց)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։