Jump to content

խալաղա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•լա•ղա 

  1. Բաղեշ՝ շուրջբոլոր, չորս բոլոր
  2. Վան՝ տե՛ս խալղա ◆ Տռան խալաղեն թալի՞ր իս։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։