խալաղա

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•լա•ղա 

  1. Բաղեշ՝ շուրջբոլոր, չորս բոլոր
  2. Վան՝ տե՛ս խալղա ◆ Տռան խալաղեն թալի՞ր իս։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։