խալամ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑˈlɑm]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խալամ
վանկեր՝ խա•լամ
խալամ1[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khəlomo-` *(s)kel- «կտրել» արմատից. հմմտ. հին իսլանդերեն skalli «ճաղատ գլուխ», շվեդերեն skulle «գանգ», այլև հայերեն խել-ք։
Գոյական[խմբագրել]
- տե՛ս կառափ ◆ Գլխու վրա գիշտ ու խալամ: (Ավետիք Իսահակյան)
- տե՛ս ոլոք
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
խալամ2[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Թերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ *khəlomo-` *(s)kel- «կտրել» արմատից. հմմտ. հունարեն σκαλμος` «թիակալ», լիտվերեն kelmas «կոճղ», հին անգլերեն sculdor «ուս»։
Գոյական[խմբագրել]
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։