խալայեղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•լա•յեղ
- Կարին՝ նաժիշտ, սպասավորուղի, աղախին ◆ Աղջիկը վեր թռչի, ճվա կը, խալայեղները գուքն ասոր օգնության։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Գիշեր կելնի խաթուն, ցերեկ կելնի խալայեղ: ՀԺհ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։