խալան
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ խա•լան
- Վան՝ տե՛ս ղալիմ ◆ Պառավն ասաց. «Էկել եմ Աստուծո հրամանով քո առաջին ուզելու իմ տղին»։ «Կուտամ,-ասաց թագավորն, բայց դու կրնա՞ս իմ ուզած խալանը տալ»։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Քո խալանն է հազար-հազար, Արի փախնինք, յելնանք ի սար,Զիրար առնինք, մտնանք հիսար։ Բնս
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։