խալիար

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•լի•ար 

  1. Գանձակ՝ սխտորի հոտ ունեցող բույս, որ պահոց օրերը խաշելով՝ ուտում են առանձին կամ փլավի հետ, արջասխտոր
  2. վայրի սոխի տեսակ, որ օգտագործվում է թթու դնելու համար, դամձիլ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։