Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

Ստուգաբանություն

այլ, ոչ նույն։ Ուրիշ աշուղ կասե աշխարհի խաղը, ինչ որ ես չեմ ասել նա կասի վաղը ◆ Կռիվն է էս, ասավ, վերջին`բանվոր խալխի կռիվը մեծ։ Եղիշե Չարենց ◆ Խալխի նոքար, Սայաթ-Նովա։ (Ստեփանոս Նազարյանց) ◆ Խալխի ձիերը խոտը կերել են։ (Ակսել Բակունց) ◆ Աղայանցը խալխի երեխանցը ուսում է տալիս, իր երեխանցը թողնում անուսում։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ Էս ազգը մի խալխ է դարձել ու դեռ ուշքի չի եկել։ Հովհաննես Թումանյան ◆ (Հարևանի ընտանիքը) շատ ուրախ խալխ են երևում։ Սեկ.

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։