խախաչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•խաչ 

  1. Նոր Նախիջևան՝ արեվ տակ չորացած հում միս։ խախաչ գդռել
  2. չատ չորանալ
  3. խիստ նիհարել (անասունների մասին) {փխբ}}

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խա•ախչ 

  1. Վան՝ մի բան հաստատ ասելու համար խաչով երդվլեը

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։